Τρίτη, Νοεμβρίου 02, 2010

Ο Αθόρυβος Κόκορας


(Από τους «Μύθους του Αισχρώπου»)

Ο γέρο Μάνθος ασχολιόταν με το μικρό ορνιθοτροφείο του, όπου εξέτρεφε καμιά διακοσαριά νεαρές παραγωγικές κότες ‑πουλάδες τις έλεγε στοργικά‑ και δέκα ως δεκαπέντε κοκόρια, τα τελευταία για να καλύπτει τις ανάγκες αναπαραγωγής του ορνιθώνα. Ο κυρ Μάνθος μάλιστα τηρούσε αρχείο με τις επιδόσεις των πετεινών του. Όταν διαπίστωνε ότι κάποιος δεν τα κατάφερνε καλά, τον… οδηγούσε χωρίς πολλά πολλά στην κατσαρόλα, φροντίζοντας ν’ αναπληρώσει με καινούργιο πετεινάρι το κενό. Όμως αυτή η παρακολούθηση των επιβητορικών επιδόσεων των πετεινών ήταν αρκετά κουραστική για τον γέρο ορνιθοτρόφο. Έτσι επινόησε ν’ αγοράσει μικροσκοπικά κουδουνάκια και να κρεμάσει από ένα σε κάθε κόκορα. Κάθε κουδουνάκι είχε διαφορετικό ήχο, κι ο έμπειρος πτηνοτρόφος γρήγορα έμαθε να ξεχωρίζει από ποιο κοκόρι προερχόταν κάθε κουδούνισμα. Φυσικά, τη στιγμή της… δράσης του κόκορα, το κουδούνισμα γινόταν ιδιαίτερα έντονο, χαρακτηριστικό. Κι ο κυρ Μάνθος μπορούσε πλέον, αντί να τριγυρνά ολημερίς στο κοτέτσι, να κάθεται αναπαυτικά στη βεράντα του και να καταγράφει εύκολα και αλάνθαστα τις επιδόσεις των πετεινών του, απλώς ακούγοντας τα κουδουνάκια τους!

Ένα πρωινό ωστόσο έγινε κάτι που παραξένεψε τον κυρ Μάνθο. Ο Τζέφρυ, ο αγαπημένος κόκορας του αγαθού ορνιθοτρόφου, γόνος εκλεκτής ράτσας, δεν είχε δώσει κανένα σημάδι δραστηριότητας. Τι να συνέβαινε άραγε;


Φυσικά ο κυρ Μάνθος πήγε επί τόπου στο κοτέτσι για να διαπιστώσει για ποιο λόγο ο Τζέφρυ είχε παραμείνει ολότελα… αδρανής εκείνο το πρωινό. Είδε τότε τους άλλους κόκορες δραστήριους, να κυνηγούν ακατάπαυστα τις πουλάδες, τα κουδουνάκια τους να ηχούν γκλιν γκλιν γκλιν, αλλά να μην καταφέρνουν να κουτουπώσουν καμία τους, καθώς οι κοτούλες, μόλις άκουγαν τα κουδουνάκια, έτρεχαν αμέσως και κρύβονταν. Αλλά ο κυρ Μάνθος έμεινε κατάπληκτος όταν διαπίστωσε ότι ο Τζέφρυ είχε επινοήσει έναν σατανικό τρόπο να κάνει τη δουλειά του αποτελεσματικά και χωρίς κόπο: Είχε αρπάξει το κουδουνάκι του με το ράμφος του, κι έτσι αυτό δεν κουδουνούσε. Μ’ αυτό το τέχνασμα, ξεγλιστρούσε απαρατήρητος κι αναρριχόταν στην πλάτη της πουλάδας, έκανε τη δουλειά του και προχωρούσε στο επόμενο… θύμα του.

Ο κυρ Μάνθος ένιωσε τόσο πολύ υπερήφανος για τον Τζέφρυ του, που, χωρίς να χάσει χρόνο, τον πήγε στο τάλεντ σόου που σαρώνει όλα τα ρεκόρ τηλεθέασης, το Prime Master Jeff. Ο παμπόνηρος κόκορας εντυπωσίασε τους κριτές, οι οποίοι τελικά, όχι μόνο απένειμαν στον Τζέφρυ το καθιερωμένο «Βραβείο του Χρυσού Κουδουνιού», αλλά επίσης ένα έκτακτο βραβείο, που επινοήθηκε ειδικά για την περίπτωσή του, το «Βραβείο της Ξαφνιασμένης Πουλάδας».

Είναι φανερό από τα παραπάνω πως ο Τζέφρυ είναι πολιτικός. Διότι ποιος άλλος θα μπορούσε να μεθοδεύσει με τέτοιον τρόπο την κατάκτηση δύο βραβείων από τα πιο περιπόθητα σ’ όλη τη γη, αποδεικνύοντας πως είναι ο ικανότερος στο να υπνωτίζει τον κοσμάκη κι ύστερα, βρίσκοντάς τον ανυποψίαστο, να τον πηδάει.

ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Λοιπόν, να είστε προσεκτικοί την επόμενη φορά που θα ψηφίσετε· να έχετε υπόψη σας ότι τα κουδουνάκια δεν ακούγονται πάντα!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ (λίγες ώρες αργότερα, στις 11:43 της 3/11): Μερικές φορές αυτός ο άθλιος Τζέφρυ χρησιμοποιεί και τις στρακαστρούκες για να συγκαλύψει όποιο κουδούνισμα δεν μπορέσει ενδεχομένως να αποτρέψει με το τέχνασμα του ράμφους!