Τρίτη, Οκτωβρίου 26, 2010

Η ελαστική ηθική του κ. καθηγητή


Το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου, όπως έχω ξαναγράψει, είναι ένα πολυσύχναστο πέρασμα στο Διαδίκτυο. Στους θαμώνες του συγκαταλέγεται και ο υποφαινόμενος. Ο οποίος, ύστερα από ολιγοήμερη περιπλάνησή του στα βουνά της Κορινθίας, της Αχαΐας και της Αρκαδίας (ναι, κυριολεκτικά πήρε τα βουνά, για να ξεφύγει για λίγο απ' ό,τι μας περισφίγγει), μακριά απ' όλους τους… ιστούς, επιστρέφοντας χτες βράδυ, άρχισε μιαν άλλη… περιπλάνηση, καθιστός αυτή τη φορά, αρχικά στα γνώριμά του ηλεκτρονικά στέκια —κι υστερότερα όπου ήθελε προκύψει. Έτσι πέρασε κι απ' το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου, όπου είδε, καθυστερημένα, την από 22 Οκτωβρίου ιστογραφή με τίτλο Ο Φάνης Κακριδής για τη διδασκαλία των αρχαίων στο γυμνάσιο. Αυτή αποτέλεσε την αφορμή για το σημερινό δικό μου σημείωμα.


Η εν λόγω ιστογραφή του Ν. Σαραντάκου παραθέτει χωρίς σχόλια το δεύτερο μισό μιας διάλεξης που έδωσε ο Φάνης Ι. Κακριδής, ομότιμος καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, φέτος την άνοιξη και την αναδημοσίευσε το περιοδικό «Φιλόλογος» στο τεύχος 140. «Χωρίς σχόλια» σημειώνει ο ιστολόγος, αλλά ακολουθεί πλούσιος διάλογος υπό μορφή σχολίων. Δεν προτίθεμαι στην παρούσα ιστογραφή να καταπιαστώ με το θέμα της διάλεξης του Φ. Κακριδή, παρ' ότι και σημαντικό είναι και μ' έχει απασχολήσει. Επομένως δεν σχολιάζω τις απόψεις επί του θέματος που διατυπώνει ο κ. καθηγητής. Ούτε θέλω να ασχοληθώ με τον λόγο που αρθρώνει για να υποστηρίξει τις όποιες (σωστές ή όχι) απόψεις του, πέρα από το να πω ότι μου δημιούργησε αλγεινή εντύπωση, ιδίως με τη λαϊκίστικη απαξιωτική αναφορά του στην επαγγελματική ιδιότητα των υπουργών και τη χυδαία αναφορά του στα ειδικά σχολεία. Λυπάμαι γι' αυτά· λυπάμαι επίσης διότι, αντί δημοσίευσης, θ' άξιζε η περιφρόνηση σε τέτοιου είδους κείμενα, ιδίως όταν υπογράφονται από πανεπιστημιακούς· λυπάμαι τέλος διότι η συζήτηση στο ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου ανέδειξε ότι η συντριπτική πλειονότητα των, πάντα σοβαρών κι αξιόλογων, σχολιαστών του ιστολογίου δεν ενοχλήθηκε, να το πω επιεικώς, από τον λόγο του κ. καθηγητή, αν δεν τον υπερασπίστηκαν κιόλας ορισμένοι. Εγώ πάντως θα προσυπογράψω το σχόλιο αρ. 8 (και τα επόμενα του ιδίου) του Stazybo Horn. Ωστόσο σκοπό έχω στην παρούσα ιστογραφή μου να σταθώ και να στηλιτεύσω μιαν άλλη απαράδεκτη αναφορά του κ. καθηγητή, η οποία δυστυχώς διέλαθε —πιστεύω— την προσοχή όλων.

Λέγει λοιπόν σε κάποιο σημείο ο Φ. Κακριδής:

«…Ύστερα, μην ξεχνούμε, ότι η γλωσσική διδασκαλία των Αρχαίων στο Γυμνάσιο, είτε είναι σωστή είτε όχι, από τη μια δεν απαιτεί προετοιμασία από τον καθηγητή, από την άλλη ναι, βγάζει ιδιαίτερα. Δεν το λέω για να κατηγορήσω συναδέλφους. Είναι δικαιολογημένο οι καθηγητές να ενισχύουν το εισόδημά τους με ιδιαίτερα, όσο οι μισθοί μένουν τόσο χαμηλά…»

Προσπερνάω τον ισχυρισμό του κ. Κακριδή, ότι η διδασκαλία των Αρχαίων δεν απαιτεί προετοιμασία από τον καθηγητή· μού είναι εντελώς αδιανόητο πώς είναι δυνατόν να υπάρξει διδασκαλία οποιουδήποτε μαθήματος η οποία να μην απαιτεί την προετοιμασία του εκπαιδευτικού! Πείτε μου όμως, κ. καθηγητά, γιατί να μην κατηγορήσετε ένα συνάδελφό σας, διορισμένο εκπαιδευτικό, όχι άνεργο, που κάνει ιδιαίτερα μαθήματα; Το βρίσκετε τίμιο και ηθικό; Προφανώς… Εξάλλου συμπληρώνετε ότι «Είναι δικαιολογημένο οι καθηγητές να ενισχύουν το εισόδημά τους με ιδιαίτερα, όσο οι μισθοί μένουν τόσο χαμηλά»! Εύγε σας! Τόσο πολύ έχει αμβλυνθεί το περί ηθικής αίσθημα σε κάποιους, φαίνεται…

Ελαστική η ηθική σας, κ. καθηγητά. Πλην όμως, έχετε υπόψη σας ότι όταν λέμε ελαστική ηθική απλώς καταφεύγουμε σ' έναν εύσχημο τρόπο να διατυπώσουμε την απουσία ηθικής, τον αμοραλισμό, όπως ανάλογα όταν λέμε ελαστική συνείδηση