Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007

ΠΡΟΣ ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑ

Καλώ την ανώνυμη κυρία που τηλεφώνησε (ερήμην μου, εν κρυπτώ και παραβύστω) στο Νοσοκομείο ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΥΓΓΡΟΣ, αυτοπαρουσιαζόμενη ως «ιατρός από το Υπουργείο Υγείας», για να πληροφορηθεί εάν νοσηλεύεται σ' αυτό η σύζυγός μου και από τι πάσχει, να πάψει να κρύβεται, είναι ανώφελο. Επιτέλους, πόσο χαμηλά μπορούν να σέρνονται κάποιοι…

Αν είναι τυφλοπόντικες, πιο χαμηλά και από τους γυμνοσάλιαγκες· υπό το έδαφος…

Και δεν θα χρειαστεί ποτέ γι' αυτούς να ρωτήσει κανένας από τι πάσχουν· τους παίρνεις χαμπάρι από μίλια μακριά. Ούτε και να ρωτήσει πώς πάνε· όχι μονάχα δεν έχουν ελπίδα να γιατρευτούν (να γίνουν άνθρωποι), αλλά από το κακό στο χειρότερο φαίνεται ότι θα πηγαίνουν μονίμως, μέχρι να χαθούν από προσώπου γης και να ξεβρομίσει ο τόπος. Αμήν και πότε!